Plantengeslacht Angelica

Angelica, in het Nederlands bekend als engelwortel, is een imposant geslacht binnen de Apiaceae-familie. Deze kruidachtige planten staan bekend om hun grote schermbloemen en aromatische eigenschappen. Angelica is inheems in gematigde en koudere streken van het noordelijk halfrond en wordt vaak toegepast in zowel siertuinen als kruidentuinen.

Natuurlijke leefomgeving van Angelica

Angelica groeit van nature langs rivieroevers, in vochtige graslanden en open bossen. De planten geven de voorkeur aan vochtige, voedzame bodems en gedijen goed in koele klimaten. Hun natuurlijke habitat benadrukt hun tolerantie voor schaduwrijke omstandigheden en vochtige grond.

Standplaatsomstandigheden van Angelica 

Angelica geeft de voorkeur aan een standplaats in volle zon tot halfschaduw. De bodem moet vochtig, voedzaam en goed doorlatend zijn, met een licht zure tot neutrale pH. Deze planten zijn winterhard in klimaatzones 4 tot 7 en groeien krachtig in geschikte omstandigheden.

Kenmerken van Angelica

Angelica onderscheidt zich door zijn indrukwekkende hoogte, vaak tot 2 meter, en grote, samengestelde bladeren. De schermbloemen zijn meestal wit tot groenachtig en verschijnen in de zomer. De plant heeft een stevige, holle stengel en een kenmerkend kruidige geur.

• Angelica archangelica: De meest bekende soort, met geneeskrachtige eigenschappen en witte bloemen, vaak gebruikt in de keuken.

• Angelica sylvestris: Een inheemse soort in Europa, met elegante schermen van wit tot lichtroze bloemen.

• Angelica gigas: Een Aziatische soort met opvallende paarsrode bloemen, ideaal voor een dramatisch effect in borders.

Toepassingen van Angelica in de tuin

Angelica is ideaal als solitaire plant in borders, cottage gardens of kruidentuinen. Combineer Angelica met hoog groeiende vaste planten zoals Verbena bonariensis of siergrassen voor een opvallend effect. De bloemen zijn aantrekkelijk voor bijen en andere bestuivers, terwijl de bladeren en zaden vaak culinair of medicinaal worden gebruikt.