Plantengeslacht Kerria

Het charmante geslacht Kerria 

Kerria, een sierlijk geslacht binnen de rozenfamilie (Rosaceae), wordt geprezen om zijn opvallende bloemen en onderhoudsarme karakter. Deze bladverliezende struiken voegen een vleugje nostalgie toe aan zowel moderne als traditionele tuinen.

Natuurlijke leefomgeving van Kerria

Van nature komt Kerria voor in de bossen en bergachtige gebieden van Oost-Azië, met name in China en Japan. De struiken groeien vaak op halfbeschaduwde plekken langs bosranden en beekoevers. Hier profiteren ze van een humusrijke, goed doorlatende bodem en een gematigd klimaat.

Standplaatsomstandigheden van Kerria

Kerria gedijt het beste in een standplaats met lichte schaduw tot volle zon. De struiken geven de voorkeur aan een goed doorlatende, humusrijke bodem die neutraal tot licht zuur is. Ze zijn winterhard tot klimaatzone 4, wat betekent dat ze temperaturen tot -30 °C kunnen verdragen. Kerria is goed bestand tegen schaduwrijke locaties, maar bloeit uitbundiger in gebieden met voldoende zonlicht.

Kenmerken van Kerria

Het geslacht Kerria omvat struiken die een hoogte van 1 tot 2 meter kunnen bereiken. De bladeren zijn helder groen, ovaal van vorm en fijngezaagd. In het voorjaar en soms opnieuw in de herfst bloeien de struiken met felgele, komvormige bloemen. Kerria japonica is de meest bekende soort, en de gevuldbloemige cultivar Pleniflora is bijzonder populair vanwege zijn opvallende, roosachtige bloei.

Toepassingen van Kerria in de tuin

Dankzij hun onderhoudsarme aard en kleurrijke bloei zijn Kerria-soorten ideaal voor informele heggen, borders en schaduwrijke hoeken. Ze combineren prachtig met andere lente- en zomerbloeiers zoals tulpen en narcissen. De struiken kunnen ook worden gebruikt als solitair om een accent te geven aan een tuinpad of vijverrand.

Tuintip: Snoei de struiken na de bloei terug tot op de grond om een compacte groei te behouden en de bloei in het volgende seizoen te stimuleren.