Plantengeslacht Lupinus

Lupinus, beter bekend als lupine, is een geslacht binnen de familie Fabaceae. Deze opvallende vaste planten en eenjarigen staan bekend om hun lange, kleurrijke bloemtrossen en karakteristieke handvormige bladeren. Lupines worden zowel vanwege hun sierwaarde als hun stikstofbindende eigenschappen gewaardeerd en zijn populair in borders, prairietuinen en natuurlijke beplantingen. Het geslacht omvat meer dan 200 soorten en komt van nature voor in Noord- en Zuid-Amerika, het Middellandse Zeegebied en delen van Afrika.

Natuurlijke leefomgeving van Lupinus 
Lupines groeien van nature in uiteenlopende habitats, van bergachtige graslanden en droge steppen tot vochtige weiden en kustgebieden. De meeste soorten zijn goed aangepast aan arme, zanderige of stenige bodems en spelen een belangrijke ecologische rol door stikstof uit de lucht vast te leggen en de bodem te verrijken.

Standplaatsomstandigheden van Lupinus
Lupines gedijen het beste in volle zon en op goed doorlatende, matig voedselrijke bodems. Ze geven de voorkeur aan licht zure tot neutrale grond en verdragen geen zware kleigronden met slechte drainage. De meeste vaste soorten zijn winterhard in klimaatzones 4 tot 9 en kunnen temperaturen tot -34°C verdragen. Eenjarigen, zoals Lupinus hartwegii, worden vaak als zomerbloeiers gezaaid.

Kenmerken van Lupinus en verschillen tussen de soorten
Lupines hebben een opgaande groeiwijze en kunnen afhankelijk van de soort tussen de 50 en 150 cm hoog worden. De bladeren zijn handvormig samengesteld en hebben een frisgroene kleur. De bloemtrossen bestaan uit talloze vlinderbloemen en komen in een breed scala aan kleuren, waaronder blauw, paars, roze, geel en wit.

• Lupinus polyphyllus is een vaste plant die uitbundige bloemtrossen produceert en vaak wordt gekruist met andere soorten om hybride tuinvariëteiten te vormen.

• Lupinus arboreus (boomlupine) is een halfheester die vooral in mildere klimaten voorkomt en het hele jaar door groen blijft.

• Lupinus luteus (gele lupine) en Lupinus albus (witte lupine) worden traditioneel als landbouwgewassen gebruikt vanwege hun voedzame zaden.

Toepassingen van Lupinus in de tuin
Lupines zijn ideaal voor gemengde borders, prairietuinen en natuurlijke beplantingen. Ze combineren prachtig met siergrassen, riddersporen (Delphinium) en margrieten (Leucanthemum). Dankzij hun stikstofbindende vermogen verbeteren ze de bodemkwaliteit en zijn ze bijzonder nuttig in permacultuurtuinen en bij ecologische aanplantingen. De bloemen trekken bestuivers zoals bijen en hommels aan, wat ze tot een waardevolle plant maakt voor biodiversiteit.

Tuintip: Zaai of plant lupines op een zonnige plek met goed doorlatende grond. Knip uitgebloeide bloemaren terug om een tweede bloei te stimuleren. Let op dat sommige lupines zich gemakkelijk uitzaaien; als dit niet gewenst is, verwijder dan de zaaddozen op tijd. Lupines houden niet van verplanten, dus plant ze direct op hun definitieve plek. Met hun statige bloeiaren en natuurlijke schoonheid zijn lupines een echte blikvanger in elke tuin.